Hoe kun je ‘ontleren’ wat je getraind bent te doen?
Deze vraag woekerde het begin van dit kunstwerk aan. Mijn onzekerheden die op mij wegen als een zwaar deken. Mijn hoofd vol met gedachten van alles wat ik eerder heb geleerd. Hoe kan ik losbreken van dit mentale stramien? Scheuren, knippen, vernietigen! Met deze installatie wil ik laten zien hoe ik me aanpas aan dit nieuwe hoofdstuk in mijn leven, hoe ik leer maken voor mezelf in plaats van voor een klant, en hoe ik experimenteer met een nieuw materiaal. Het gedicht dat ik aan het begin van mijn proces heb geschreven, is afgebeeld op de helft van de vierkanten in verschillende patronen. Het is bijna onmogelijk om te lezen, het is niet bedoeld om gelezen te worden. Het gaat om de essentie van het gedicht. Dit kunstwerk heeft geen andere functie dan mijn verhaal vertellen, en dat is alles wat ik het wil laten zijn.
Een metaforisch deken.
